Gezocht: Kerstgevoel

Dinsdag 23 december, rond de klok van 21:00 uur; aan de kerstbomen en grijze baarden te zien is het bijna Kerst. Eigenlijk is het al een tijd bijna Kerst, maar als een opkomende puist was het nog even wachten tot de kindervrienden van begin december er tussenuit knepen. Toch, zo’n twee dagen voor Kerst, is de kerstvlam nog uit. Hij brandt niet meer sinds het niet meer sneeuwt, de vijvers niet meer glad bevroren zijn en ik geen kinderkleding meer draag. Ik geloof niet meer dat ik het enige ben dat Mariah Carey voor Kerst wil en heb geen kerstvakantie meer. Ik ben beide kerstdagen dan wel vrij van mijn werk, maar dat zijn verplichte vrije dagen die van je vakantiedagen afgaan, en zo kan Jezus het vroeger nooit bedoeld hebben. Daar moeten wij toch nog eens over (s)preken.

Oud Hollands oorlogsgeweld wederom bijna dodelijk

Het begin van de zaterdagmiddag is altijd een mooi moment. Leuk om even de stad in te lopen en des mens’ eeuwige zoektocht naar voedsel te vervullen met een broodje van Pavlov. Relatief veilig, lijkt het. Het oversteken van de Pompstraat, het passeren van een draaiorgel en een trio pro-Jezus sympathisanten is vele malen gevaarlijker. Eenmaal de Pavlov binnengekomen moeten een jus d’orange en een broodje carpaccio met truffelmayonaise geen kwaad kunnen, maar niets is wat het lijkt.

We spoelen een stukje door; halverwege het broodje. Ik nam een iets te grote hap, waarna plots het geluid van oorverdovend kanongeweld vanaf de Langendijk het tafeltje rechts achterin bereikte en bijna voor de eerste Oude Hollandse Waterlinie-dode in een kleine 350 jaar zorgde.

Deze poging tot doodslag wordt in jargon ook wel het in ere herstellen van de Oude Hollandse Waterlinie genoemd. Deze linie liep vanaf het jaar 1672 van Gorinchem naar Muiden om te voorkomen dat Franse troepen een inval deden. Om dit allemaal te vieren liep men zaterdagmiddag in traditionele kledij de binnenstad rond, om zo onschuldige omstanders lastig te vallen met kanonnen en musketten. Hun kampement was gevestigd buiten de waterpoort, alwaar de leden historici het leven van vroeger uitbeeldden.

De greep van Heimlich was nog net niet nodig om het stukje brood uit het verkeerde keelgat te krijgen, maar het had niet veel gescheeld. Zulk oorverdovend geluid hoort niet thuis op de Langendijk, zeker niet wanneer er een broodje carpaccio met truffelmayonaise in het spel is. Bijgekomen van de schrik was ik blij niet in 1672 te zijn geboren, aangezien het eten van een broodje met al die herrie onmogelijk moet zijn geweest. Op de terugweg naar huis wilde ik de pro-Jezus sympathisanten dan ook vragen om God hiervoor te danken, maar ook evangelisten hebben blijkbaar pauze, of zij moeten tijdens een kanonschot gestikt zijn in een hostie.

Chlamydia-testen zorgen voor warme zomer

En dan breekt het lekkere weer aan. Althans, de enkele zwaluwen die er voor zorgen dat gans Nederland in zijn nopjes is en vervolgens meteen weer begint te zeuren dat we nu waarschijnlijk weer een slechte zomer krijgen. Nu valt er op dit moment nog geen pijl te trekken op de weersverwachtingen voor de aankomende zomer en bestaat er al helemaal geen verhouding tussen de Neerlandsche temperaturen in de lente en deze in de zomer. Waarschijnlijk heeft men de afgelopen tijd te veel naar de weer-zin-wek-ken-de goochelshows van lepelaar Uri Geller en consorten zitten kijken, en denkt men de toekomst te kunnen voorspellen met twee kromme theelepels en een kapotte broodrooster. Maar helaas, u kunt met uw bestekset niets veranderen aan het weer van aankomende zomer. Hoeveel zonnestralen en windvlagen uw achtertuintje vangt over een paar maanden moeten de Heilige Grap, Moeder Natuur en Piet Paulusma maar uitvechten.

Pasen wordt elk jaar kouder

Drieëntwintig en vierentwintig maart tweeduizendacht. Zondag en maandag. Eerste Paasdag en Tweede Paasdag. Dagen die bijzonder klinken voor het meerendeel van de samenleving, maar dat diep van binnen niet zijn. Dagen waarop mensen vrij krijgen van het werk, gekleurde eieren verstoppen in huis en tuin, massaal gaan eten met familie en gezellig met het gezin naar pretparken en meubelboulevards gaan. Een zondag waarop men ’s avonds tot extra laat aan de alcohol zit, omdat men de volgende dag tóch vrij is. Een maandag waarop men uitslaapt, een paasmarkt bezoekt in de binnenstad en van tien uur ’s ochtends tot vroeg in de avond het bier naar binnen werkt in een tempo alsof het het laatste glas eucharistisch bloed betreft tijdens een laatste avondmaal. 

Jan Kobus: een veger en een voorbeeld

Jan Kobus. Een naam die u moet onthouden, een persoon die u moet onthouden. Den Haag jaren `30 is de tijd waarin hij werd opgevoed tot de man die hij nu is. Een held, een man met liefde voor zijn buurt en zijn medemens. Een held verdwaalt in een tijd waar hij zelfs met veel hooi op zijn vork helaas geen stenen kan verschuiven in de hedendaagse samenleving. Hij kan echter het voorbeeld geven, doen wat hij hoort te doen en op de manier waarop hij is opgevoed. Grote stenen zijn te zwaar voor een man met de leeftijd en de positie van Jan. Jan kan enkel een kleine steen optillen en neerleggen op de plek waar hij hoort te liggen; hij geeft het voorbeeld, maar de samenleving luistert niet.

Jan Marijnissen is jaloers op blonde Geert

Het gaat onze blonde Geert de laatste tijd niet zo goed af om vriendjes te maken in politiek Nederland. Eerder liet premier Balkenende zich al negatief uit over Geert en zijn PVV. Met zijn duizenden vriendjes op Hyves trok hij zich hier niets van aan, maar nu zegt kale Jan van de SP dat Geert levensgevaarlijk is. De schoft!Jan Marijnissen liet zich tijdens een partijraad zeer negatief uit over Geert Wilders. Dit alles terwijl Jan niet eens hyves heeft! Hoe kun je nu serieus genomen willen worden in de hedendaagse politiek als je niet honderden of duizenden onbekende Hyves-vriendjes hebt?